Jeśli chodzi o spawanie, nadmiar dobrych rzeczy często może skutkować niepotrzebnymi kosztami, potencjalnymi przestojami i utratą produktywności — zwłaszcza jeśli masz zbyt duży uchwyt MIG do swojego zastosowania. Niestety, wiele osób wierzy w powszechny błędny pogląd: że potrzebny jest uchwyt MIG o największym natężeniu prądu, jaki można spawać (np. uchwyt 400 A do zastosowań 400 A). To po prostu nieprawda. W rzeczywistości uchwyt MIG zapewniający prąd o większym natężeniu niż jest potrzebny, zazwyczaj waży więcej i może być mniej elastyczny, co powoduje, że manewrowanie wokół złączy spawanych jest mniej wygodne. Uchwyty MIG o większym natężeniu są również droższe.
Wybranie „za dużo” pistoletu może zwiększyć zmęczenie i zmniejszyć produktywność. Idealny uchwyt MIG zapewnia równowagę pomiędzy wymaganiami aplikacji a rozmiarem i wagą uchwytu MIG.
Prawda jest taka, że ponieważ spędzasz czas na przenoszeniu części, sczepianiu ich i wykonywaniu innych czynności przed i po spawaniu, rzadko spawasz w sposób ciągły na tyle, aby osiągnąć maksymalny cykl pracy dla tego uchwytu MIG. Zamiast tego często lepiej jest wybrać najlżejszy i najbardziej elastyczny pistolet, który spełnia Twoje potrzeby. Na przykład uchwyt MIG o natężeniu 300 A może zazwyczaj spawać przy natężeniu 400 A i wyższym — przez ograniczony czas — i równie dobrze radzi sobie ze spawaniem.
Wyjaśniono parametry broni
W Stanach Zjednoczonych Krajowe Stowarzyszenie Producentów Elektrycznych (NEMA) ustala kryteria oceny uchwytu MIG. W Europie za podobne standardy odpowiada Conformité Européenne lub European Conformity, zwana także CE.
W ramach obu agencji uchwyty MIG otrzymują ocenę odzwierciedlającą temperatury, powyżej których uchwyt lub kabel nagrzewają się nieprzyjemnie. Wartości te nie określają jednak momentu, w którym uchwyt MIG jest narażony na ryzyko uszkodzenia lub awarii.
Duża różnica polega na cyklu pracy pistoletu. Producenci mają możliwość dostosowania swoich pistoletów do cykli pracy wynoszących 100, 60 lub 35 procent. Z tego powodu mogą występować znaczne różnice przy porównywaniu produktów różnych producentów uchwytów MIG.
Cykl pracy to czas załączenia łuku w ciągu 10 minut. Jeden producent uchwytów MIG może produkować uchwyt MIG o napięciu 400 A, który może spawać przy 100% cyklu pracy, podczas gdy inny produkuje ten sam uchwyt MIG o takim samym natężeniu, który może spawać jedynie przy 60% cyklu pracy. W tym przykładzie pierwszy uchwyt MIG będzie w stanie spawać stale przy pełnym natężeniu prądu przez 10 minut, podczas gdy drugi będzie mógł spawać tylko przez 6 minut.
Przed podjęciem decyzji o zakupie uchwytu MIG ważne jest, aby sprawdzić współczynniki cyklu pracy produktu. Informacje te zazwyczaj można znaleźć w literaturze produktu lub na stronie internetowej producenta.
Jak działasz?
W oparciu o powyższe wyjaśnienia dotyczące parametrów uchwytu, przed dokonaniem wyboru uchwytu MIG należy również wziąć pod uwagę czas spawania. Sprawdź, ile czasu faktycznie spędzasz na spawaniu w ciągu 10 minut. Możesz być zaskoczony, gdy odkryjesz, że średni czas włączenia łuku wynosi zwykle mniej niż 5 minut.
Należy pamiętać, że spawanie uchwytem MIG o natężeniu 300 A spowodowałoby przekroczenie jego znamionowej pojemności, gdyby był używany przy natężeniu 400 A i 100-procentowym cyklu pracy. Jeśli jednak użyłeś tego samego pistoletu do spawania przy 400 A i 50-procentowym cyklu pracy, powinien on działać dobrze. Podobnie, jeśli masz aplikację wymagającą spawania bardzo grubego metalu przy dużym obciążeniu prądem (nawet 500 amperów lub więcej) przez bardzo krótki okres czasu, możesz użyć pistoletu o natężeniu zaledwie 300 amperów.
Ogólnie rzecz biorąc, uchwyt MIG nagrzewa się nieprzyjemnie, gdy przekracza znamionową temperaturę pełnego cyklu pracy. Jeśli regularnie spawasz dłużej, powinieneś rozważyć spawanie przy niższym cyklu pracy lub przejście na uchwyt o wyższej wydajności. Przekroczenie znamionowej temperatury uchwytu MIG może prowadzić do osłabienia połączeń i kabli zasilających oraz skrócenia jego żywotności.
Zrozumienie wpływu ciepła
Istnieją dwa rodzaje ciepła, które wpływają na temperaturę uchwytu i kabla uchwytu MIG, a także na czas spawania: ciepło promieniowania łuku i ciepło oporowe kabla. Obydwa rodzaje ciepła mają również wpływ na to, jaką moc uchwytu MIG powinieneś wybrać.
Promieniujące ciepło
Ciepło promieniowania to ciepło, które odbija się z powrotem do uchwytu od łuku spawalniczego i metalu nieszlachetnego. Odpowiada on za większość ciepła wytwarzanego przez rękojeść uchwytu MIG. Wpływ na to ma kilka czynników, w tym spawany materiał. Jeśli spawasz na przykład aluminium lub stal nierdzewną, zauważysz, że odbija ona więcej ciepła niż stal miękka.
Używana mieszanina gazów osłonowych, a także proces transferu podczas spawania mogą również wpływać na ciepło promieniowania. Na przykład argon wytwarza łuk cieplejszy niż czysty CO2, powodując, że uchwyt MIG wykorzystujący mieszaninę gazów osłonowych argonu osiąga temperaturę znamionową przy niższym natężeniu prądu niż podczas spawania czystym CO2. Jeśli korzystasz z procesu transferu natryskowego, może się również okazać, że spawanie generuje więcej ciepła. Proces ten wymaga mieszanki gazu osłonowego zawierającego co najmniej 85% argonu, dłuższego wystającego drutu i długości łuku, co zwiększa napięcie w aplikacji i ogólną temperaturę. Rezultatem jest ponownie więcej ciepła promieniującego.
Użycie dłuższej szyjki uchwytu MIG może pomóc zminimalizować wpływ ciepła promieniowania na rękojeść poprzez umieszczenie jej dalej od łuku i utrzymanie jej chłodniejszej temperatury. Używane materiały eksploatacyjne mogą z kolei wpływać na ilość ciepła pochłanianego przez szyję. Uważaj, aby znaleźć materiały eksploatacyjne, które są ściśle połączone i mają dobrą masę, ponieważ lepiej pochłaniają ciepło i mogą zapobiec przenoszeniu dużej ilości ciepła przez szyję do rączki.
Ciepło oporowe
Oprócz ciepła promieniowania podczas spawania możesz spotkać się z ciepłem oporowym. Ciepło oporowe powstaje w wyniku oporu elektrycznego w kablu spawalniczym i jest odpowiedzialne za większość ciepła w kablu. Występuje, gdy prąd wytwarzany przez źródło zasilania nie może przepływać przez kable i połączenia kablowe. Energia „wspieranej” energii elektrycznej jest tracona w postaci ciepła. Posiadanie kabla o odpowiednim rozmiarze może zminimalizować ciepło oporowe; nie może jednak całkowicie go wyeliminować. Kabel wystarczająco duży, aby całkowicie wyeliminować opór, byłby zbyt ciężki i nieporęczny w manewrowaniu.
Wraz ze wzrostem natężenia prądu uchwytu MIG chłodzonego powietrzem wzrasta również rozmiar kabla, złączy i uchwytów. Dlatego uchwyt MIG o większej mocy znamionowej prawie zawsze ma większą masę. Jeśli okazjonalnie spawasz, wzrost masy i rozmiaru może Ci nie przeszkadzać; jeśli jednak spawasz przez cały dzień, codziennie, lepiej jest znaleźć lżejszy i mniejszy uchwyt MIG odpowiedni do Twoich zastosowań. W niektórych przypadkach może to oznaczać zmianę uchwytu MIG na chłodzony wodą, który jest mniejszy i lżejszy, ale zapewnia taką samą wydajność spawania.
Wybór między chłodzeniem powietrzem a wodą
Używanie lżejszego uchwytu MIG często może poprawić produktywność, ponieważ łatwiej jest nim manewrować przez dłuższy czas. Mniejsze uchwyty MIG mogą również zmniejszyć podatność na urazy spowodowane powtarzalnymi ruchami, takie jak zespół cieśni nadgarstka.
Ostatnie przemyślenia, które zapewnią ci komfort
Wybierając uchwyt MIG, pamiętaj, że nie wszystkie produkty są sobie równe. Dwa uchwyty MIG o natężeniu 300 A mogą się znacznie różnić pod względem całkowitego rozmiaru i masy. Poświęć trochę czasu na zbadanie dostępnych opcji. Poszukaj także takich elementów, jak wentylowany uchwyt, który umożliwia przepływ powietrza i zapewnia niższą temperaturę. Takie cechy często pozwalają na zwiększenie wydajności broni bez zwiększania jej rozmiaru i wagi. Na koniec oceń czas poświęcony na spawanie, używany gaz procesowy i osłonowy oraz spawane materiały. Dzięki temu możesz wybrać broń zapewniającą idealną równowagę pomiędzy komfortem i pojemnością.
Czas publikacji: 04 stycznia 2023 r
