Proces spawania wąskoszczelinowego należy do procesu spawania głębokich i wąskich rowków grubych przedmiotów. Ogólnie rzecz biorąc, stosunek głębokości do szerokości rowka może osiągnąć 10-15. W przypadku stosowania procesu spawania łukiem krytym pojawia się problem usuwania żużla i łupiny żużla z każdej spoiny. Ogólnie rzecz biorąc, w procesach spawania łukiem krytym oczekuje się, że łupina żużla może odpadać automatycznie. Jeśli łupina żużlowa nie może spaść automatycznie, bardzo trudno będzie ręcznie usunąć łupinę żużlową w celu uzyskania głębokiego i wąskiego rowka o szerokości zaledwie 20-30 mm. Z tego powodu, na podstawie praktyki spawania łukiem krytym, ludzie odkryli metodę spawania łukiem krytym wąskoszczelinową, w której łupina żużla może automatycznie odpadać – proces spawania łukiem krytym wąskoszczelinowym metodą „rybiej łuski”.
Różnica pomiędzy spoiną typu „rybia łuska” a spoiną „wklęsłą” (Rysunek 2-36) polega na tym, że łupina żużla ma różne napięcia powierzchniowe ze względu na różne kąty skrawania pomiędzy łupiną żużla a ścianą boczną przedmiotu obrabianego (Rysunek 2 -37). Napięcie powierzchniowe spoiny typu „rysia łuska” może spowodować automatyczne odpadnięcie łupiny żużla; natomiast napięcie powierzchniowe „wklęsłej” spoiny sprawia, że łupina żużla mocno przylega do bocznej ścianki przedmiotu obrabianego. Z powyższych powodów w procesie spawania łukiem krytym z wąską szczeliną nie należy stosować spoiny „wklęsłej”, ale należy stosować spoinę „rybiej łuski”.
Spawanie łukiem krytym umożliwia jednorazową penetrację detali o grubości mniejszej niż 20 mm. Ze względu na duże jeziorko stopionego, aby osiągnąć cel formowania za jednym razem, należy zastosować wykładzinę do formowania wymuszonego, aby umożliwić ochłodzenie jeziorka stopionego i zestalenie się na wykładzinie, w przeciwnym razie przedmiot obrabiany będzie łatwo przepalony. Głębokość penetracji podczas spawania podwieszonego nie powinna z reguły przekraczać 2/3 grubości blachy. Do jednostronnego spawania i dwustronnego formowania można zastosować następujące metody procesu (Rysunek 2-35):
1) Spawanie na podkładce miedzianej. 2) Spawanie na tymczasowej podkładce ceramicznej. 3) Spawanie na podkładce topnikowej. 4) Spawanie na stałym zgrzewie lub zgrzewaniu dolnym zamka. W przypadku złącza nośnego blach stalowych spawanych doczołowo o różnych grubościach, jeżeli odchylenie grubości obu blach przekracza zakres określony w normie, wielkość rowka dobiera się odpowiednio do grubości blachy grubej lub blachy grubej jest pocieniona z jednej lub obu stron do tej samej grubości co cienka płyta. Pozwala to uniknąć koncentracji naprężeń spowodowanej nagłymi zmianami przekroju poprzecznego złącza doczołowego.
1) Dopuszczalna różnica grubości blach o różnych grubościach pokazana jest w tabeli 2-1.
2) Długość przerzedzania. W przypadku przerzedzania z jednej strony długość wynosi 1/2 długości przerzedzania z jednej strony, jak pokazano na rysunku Długość przerzedzania L}3 (s2一s}); przy przerzedzaniu po obu stronach przerzedzanie wynosi 2-34.
Podczas spawania złączy doczołowych blach o jednakowej grubości drut spawalniczy powinien znajdować się na linii środkowej spoiny. Jeśli drut spawalniczy nie zostanie wycentrowany, może to spowodować wady, takie jak niepełne wtopienie i przesunięcie spoiny. Podczas spawania złączy doczołowych blach o różnej grubości drut spawalniczy powinien być odchylony w stronę grubej blachy, tak aby jego prędkość topienia była taka sama jak w przypadku cienkiej blachy, aby spoina została prawidłowo uformowana. Rysunek 2-31 pokazuje przesunięcie drutu spawalniczego dla połączeń doczołowych.
Kierunek i wielkość nachylenia drutu spawalniczego są różne, inna jest także „siła rozdmuchu łuku” i wpływ termiczny łuku na jeziorko stopionego, co powoduje różny wpływ na powstawanie spoiny. W praktyce spawalniczej szerokość spoiny, współczynnik eksploracji stopionego materiału i jego formowania można regulować poprzez zmianę kierunku i wielkości nachylenia drutu spawalniczego. Należy jednak unikać zbyt dużego nachylenia drutu spawalniczego, w przeciwnym razie spoina będzie słabo formowana. Wpływ kierunku i wielkości nachylenia drutu spawalniczego na powstawanie spoiny pokazano na rysunku 2-30.
Sprzęt spawalniczy Xinfa charakteryzuje się wysoką jakością i niską ceną. Aby uzyskać szczegółowe informacje, odwiedź:Producenci spawania i cięcia – chińska fabryka spawania i cięcia i dostawcy (xinfatools.com)
Zwiększanie długości drutu spawalniczego w warunkach stałego prądu spawania może zwiększyć prędkość osadzania drutu spawalniczego o 25% do 50%, ale gdy napięcie łuku jest niskie, głębokość wtopienia i szerokość spoiny zmniejszą się. Kształt spoiny spawanej drutem spawalniczym o zwiększonej długości wydłużenia jest zupełnie inny niż kształt spoiny spawanej drutem spawalniczym o normalnej długości wydłużenia. Dlatego też, gdy wymagana jest większa głębokość wtopienia, nie zaleca się zwiększania długości wysunięcia drutu spawalniczego. W przypadku zwiększania długości wydłużenia drutu spawalniczego w celu zwiększenia prędkości napawania drutu spawalniczego, należy jednocześnie zwiększyć napięcie łuku, aby utrzymać odpowiednią długość łuku.
Spawanie łukiem krytym z funkcją wstępnego podgrzewania drutu spawalniczego może zwiększyć prędkość topienia drutu spawalniczego i ilość osadzanego drutu spawalniczego bez zwiększania dopływu ciepła do materiału podstawowego, osiągając w ten sposób cel poprawy wydajności spawania. Długość przedłużenia drutu spawalniczego i wstępne nagrzewanie drutu spawalniczego pokazano na rysunku 2-29.
W pewnych warunkach mocy łuku zmiany prędkości spawania zmieniają dopływ ciepła do spoiny, zmieniając w ten sposób głębokość i szerokość spoiny. Gdy prędkość spawania jest duża, z powodu niewystarczającego nagrzania łuku spawu, głębokość i szerokość spoiny zostaną znacznie zmniejszone, stopień wtopienia zmniejszy się, a w ciężkich przypadkach zostaną spowodowane defekty, takie jak podcięcie, niepełna penetracja i porowatość. Dlatego też, zwiększając prędkość spawania, należy zwiększyć moc łuku, aby utrzymać stałą głębokość i szerokość spoiny. Rysunek 2-28 pokazuje wpływ prędkości spawania na powstawanie spoiny.
Podczas spawania łukiem krytym napięcie łuku dobiera się na podstawie wielkości prądu spawania, czyli przy pewnym prądzie spawania długość łuku należy utrzymywać na stałym poziomie, aby łuk „palił się” stabilnie, a spoina formowała się w rozsądny sposób. . Jednakże następujące sytuacje należy traktować inaczej:
1) Gdy spoina powierzchniowa spoiny wielowarstwowej jest słabo zmontowana lub szczelina graniowa spoiny czołowej jest zbyt duża, napięcie łuku nie powinno być zbyt małe. 2) Spoin głębokich nie należy spawać przy wyższym napięciu łuku. Tworzenie się spoin specjalnych części odpowiadających różnym napięciom łuku pokazano na rysunku 2-27.
W pewnych warunkach zmiana prądu spawania może zmienić prędkość topienia drutu spawalniczego i głębokość wtopienia spoiny. Jednakże nadmierne zwiększenie prądu spawania nieuchronnie doprowadzi do nadmiernej wysokości spoiny i nadmiernej głębokości wtopienia spoiny, co spowoduje pogorszenie formowania się spoiny. Jednocześnie nadmierne tworzenie się spoiny pogarsza skurcz spoiny, powodując w ten sposób wady takie jak pęknięcia spawalnicze, pory, wtrącenia żużla, a także nadmierne strefy wpływu ciepła i nadmierne odkształcenia spawu. Dlatego zwiększając prąd spawania, należy odpowiednio zwiększyć napięcie łuku, aby zapewnić odpowiedni kształt spoiny. Wady spawania, które mogą być spowodowane nadmiernym prądem spawania, pokazano na rysunku 2-26.
Czas publikacji: 29 września 2024 r
